Kediler kendi aralarında miyavlayarak ya da farklı sesler çıkararak iletişim kurduğu düşünülse de bilinen aksine bu yolu pek kullanmazlar. Sosyallik konusunda biraz çizginin altında kalan kediler her ne kadar ırk ve karakterine bağlı değişiklikler gösterse de kendi cinsleriyle bazı durumlar haricinde muhabbet yanlısı değillerdir.
Temel olarak kedilerin iletişim kanalları dokunma, koku, beden dili ve biraz zayıf da kalsa ses olarak sıralayabiliriz. Öncelikle çiftleşme ve kendi bölgelerini göstermek istekleri, kedilerin yapısı gereği şehir hayatı ya da yabani hayat fark etmeksizin hemen hemen hepsinin doğasında vardır. Bu içgüdüsel olarak gerçekleşmekte olup, hevesli olsalar da olmasalar da birbirleriyle iletişim kurmalarının mecburiyetini doğurmaktadır. Miyavlama ses tonları, kedilerin insanlarla iletişime geçtikten sonra, ortaya çıkardıkları düşünülmektedir. Kendi aralarında bu şekilde iletişim kurmaya çalıştıkları pek görülmemektedir. Buradaki konumuz birbirleriyle iletişim halleri ve davranışları.
Bazen sahiplerine de sürtünme yoluyla da olmakla beraber kafa tokuşturma hareketi, kediler arasında dostluk bağını kurma ve güçlendirme hareketi olmaktadır. Bunun yanında birbirlerini yalamaları da aralarında samimiyeti ve ilişkiyi göstermektedir. İnsanlar arasında her türlü sevimliliklerini ortaya çıkaran, mırlamalar, acıklı miyavlamalar ve kendini sevdiren hareketlerin yanında kendi iç dünyalarında çok farklı frekanslar ve iletişim yöntemleri kullanabilmektedirler. Özellikle çiftleşme zamanı kendi aralarındaki kur yapma ve değişik tonlarda çıkardıkları seslere mutlaka birçok kişi şahit olmuştur. Birbirlerine kendilerini sevimli gösterme istekleri yerlerde komik şekilde yuvarlanmalarına neden olabilirken, çıkardıkları sesler hiç de daha önce duymadığınız tonlara çıkabilir. Negatif yönden birbirleriyle iletişime geçtiklerinde ise oldukça hırçın ve ürkütücü olabilmektedirler. Bunu en sık bölge sahiplenme ve bunu yaparken birbirleriyle ettikleri kavgalardan görebilirsiniz. Boksör tarzı pati atmaları olsun, tribündeki holiganlara benzer yüksek desibel ses tonları olsun, vücut kabartmaları olsun adeta savaşçılara dönüşmektedirler. Genelde bu durum birbirlerine tahammül edemeyen ve zıt düşen kediler arasında görülür. Her ne kadar beraber yaşasak da onların doğasını anlamak yeterli olmayabilmektedir. Bizlerin gördüğü olan sevimli ve dost canlısı kısımları yanında kendi aralarında farklı iletişim yolları kullanabilmektedirler.
Kediler her ne kadar evcilleştirilmiş gibi görülseler de hala yabani özelliklerini terk etmemişlerdir. Kendi yaşamları üzerindeki ipleri, insanların eline bırakmamış olup, davranışlarının birçoğu, yabani içgüdülerini yansıtmaktadır.
