Kedi enfeksiyöz enteriti (FIE), kedi panlökopeni virüsü olarak da bilinen kedi parvovirüsü (FPV) ile enfeksiyonun neden olduğu bir hastalıktır.
Bazen panlökopeni virüsü olarak anılır çünkü enfeksiyonun sonuçlarından biri düşük beyaz kan hücresi sayısının gelişmesidir (panlökopeni budur).
Feline parvovirüs enfeksiyonu, muhtemelen herhangi bir veteriner için en büyük hastalık tehdididir ve enfeksiyon, özellikle aşılanmamış yavru kedilerde çok yüksek bir ölüm oranı taşır.
Bu, bir virüsün neden olduğu gösterilen kedilerin ilk hastalığıdır ve parvovirüsler, çevrede uzun süre (birkaç yıla kadar) hayatta kalabildikleri ve birçok dezenfektana dirençli oldukları için özellikle tehlikelidir.
Enfeksiyon Kaynağı ve Yayılması
Kedi parvovirüsü, doğrudan fekal-oral temasla ve dolaylı olarak çevre veya nesnelerin kontaminasyonunu takiben yayılır (örneğin, yemek kapları, tarak, yatak takımları, zeminler, giysiler veya eller). FPV ile enfekte olmuş kediler, enfeksiyonu takiben en az altı hafta boyunca virüsü salgılamaya devam edebilir ve virüs, köpekler tarafından da bulaşabilir.
Klinik Hastalık
Üç veya dört haftalıktan büyük yavru kedilerde ve yetişkin kedilerde virüs, beş ila dokuz günlük bir kuluçka dönemini takiben çok şiddetli bir gastroenterite neden olur. Etkilenen kedilerde akut başlangıçlı hemorajik kusma ve ishal gelişir ve bazı kediler hızla ölür. Virüs bağırsakta ciddi hasara neden olur ve ayrıca kan yoluyla kemik iliğine ve lenf bezlerine geçer. Bu bölgelerdeki viral replikasyon, beyaz kan hücrelerinin belirgin şekilde tükenmesine yol açar. Enfekte kediler ve yavru kediler genellikle ateşlidir, açıkça depresyondadırlar ve yemek yemeyeceklerdir. Bazı kediler gastroenterit belirtileri bile göstermeden ölebilir.
Parvovirüs ile enfekte olmuş hamile kediler, virüs, gelişmekte olan beyne müdahale edebileceği için doğmamış yavru kedilere yayılabilir. Yavru kediler daha sonra serebellar hipoplazi olarak bilinen bir durumla doğabilir (beyincik gelişim eksikliği, beynin bir parçası, hareketin ince koordinasyonu için gerekli). Yavru kediler başlangıçta iyi görünebilirler, ancak hareket etmeye ve yürümeye başladıklarında, oldukça koordinasyonsuz oldukları aşikar hale gelir.
Tedavi
FPV enfeksiyonu için spesifik bir tedavi yoktur ve şüpheli vakaların izole olarak bakılması hayati önem taşır çünkü bu oldukça bulaşıcı bir hastalıktır. Hastalığa sahip olduğundan şüphelenilen kedi veya yavru kedilere dokunduktan sonra koruyucu giysiler giyilmeli ve eller iyice yıkanmalıdır. Mümkünse, başka hiçbir kediye dokunmayan bir kişi ilgilenmelidir.
Etkilenen kediler genellikle dehidrasyon ve büyük ikincil enfeksiyon nedeniyle ölür, bu nedenle intravenöz sıvılar ve geniş spektrumlu antibiyotiklerle agresif destek çok önemlidir, ancak bununla bile etkilenen kedilerin büyük bir kısmı ölebilir.