Merhabalar.
Sitenizde kedi anksiyete ile bir bölüm var ama köpekle ilgili bulamadım. Uzman olarak görüşlerinizi merak ediyorum.
1 yıl önce barınaktan beagle kırması bir güzellik sahiplendim. Genelde sahiplendirmelere yardımcı olduğum için en fazla 8 ay olmak üzere köpeklerle tecrübem oldu. Onların alanlarına saygı göstermenin, rutinin, düzenli egzersizin bir köpeği mutlu eden başlıca etkiler olduğunu öğrendim.
Bu güzelliği maalesef acil sahiplenmem gerekti yaralıydı barınaktan geldiğinde, tanışma fırsatı olmadan biraz körlemesine sahiplendim. Sahiplendiğimde 1-2 yaş arasındaydı.
Sorum şu şekilde. Lili (ismi, daha kolay olur ismiyle yazmak:) ) ağır anksiyete sorunları var. Bunu dememde ki sebep her zaman titremesi ve vücut dili. Veteriner hekimlerde bunu onayladı. Titremeleri için ilgili testler yapıldı (böbrek kontrolü, kan değerleri vs gibi) herhangi bir sağlık problemi yok. Zamanla geçer dediler ama 1 yılı geçtik hala bu sorunla uğraşıyorum artık ben anksiyete sahibi oldum.
İlk olarak yüksek herhangi bir sesten korkabiliyor. Normalde yüksek sesten korkan köpekler gördüm ama lili sokaktan geçen arabadan, evde çalışan herhangi bir elektronik aletden (süpürge, çamaşır makinesi, bulaşık makinesi herhangi bir şey) hatta üst katda düşen herhangi bir objeden bile korkup titremeye başlıyor. Ruh halinde git geller oluyor. Mesela 2-3 ay hiç titremediği zamanda oldu ama bu dönem yine çok fazla olmaya başladı.
Ses harici herhangi bir yere girerkende korkuyor. Gezinti esnasında park hariç herhangi bir yerde durduğumda da titriyor. Ev içinde kendini rahat hissedebileceği bir alan oluşturdum oraya yaklaştığımda bile titrediği olabiliyor. Gördüğüm en uç örneği içerde oda da kulaklıkla hararetli bir şekilde arkadaşlarımla konuşup oyun oynarken içerde onun titrediğini farkettim sadece sesimden korktuğu için.
Tuvaleti geldiğinde de titriyor. Dışarı çıkmadan önce de titriyor artık iyice kafam karıştı heyecan, korku, belki suistimal etme derken sebeplerini çözemiyorum artık.
Eğitime gitti, evde kesinlikle şiddet görmüyor, kendi alanında yalnız kalmasını sağlamaya çalışıyorum. Evden çalıştığım için gün içinde en azından kısa bir süre bile olsa yalnız kalmasını deniyorum. Kendim ev içinde onunla güzel vakit geçirmeye çalışıyorum (tabi anksiyetesi tetiklenmemişse, tetiklendiğinde tamamen kendini kapatıyor). Sabah, akşam, gece olmak üzere 3 kere dışarı çıkıyor ve sosyalleşiyor çok yakında köpek parkımız var.
Anksiyetesi için etkenleri ortadan kaldırmaya çalışıyorum, tuvalet için düzenli gezme ayrıca 5 dakikalık gün içinde ekstra çıkarmalar. Temizlik yaparken başka odaya alma vs gibi ama bunlar yeterli olmuyor. Özellikle son dönemde ilk aylarına döndü. Her sabah kalktığımda yatağında boynu bükük bir şekilde titreyen bir köpekle uyanmak, her dışarı çıktığımızda insanların dövüyor herhalde bakışları altında ezilip, açıklama yapmaya çalışmaktan çok yoruldum. Bu arada ev dışında (parkta) çok iyiyiz, oyun arkadaşı olarak beni kabul eder, sözümü dinler beraber kaliteli vakit geçirebiliyoruz ama sadece ev dışında.
Ayrıca anksiyete için tasma, giysi gibi aletlerde denedim. Tek denemediğim ilaç kaldı.
Tek mutlu olduğu anlar parkta geçirdiği vakit demiştim. Sanki günde sadece 2 saat eğlenip 22 saat eziyet çekiyormuş gibi ve bu beni yıpratmaya başladı.
Garip bir kısım daha var yeni insanlarla çok iyi anlaşıyor. Eve gelen misafirlerle oyun oynayıp sevimlilikler yapabiliyor ama benle yada eve düzenli gelen insanlara karşı yukarıda ki durum oluşuyor.
Ekstra bilgi olarak. Anksiyete belirtileri göstermediği tek zaman yazın yazlıkta bahçede geçirdiği 2 aydı. Ne titreme, ne davranış bozukluğu vardı. Kesinlikle havlamaz ve beni eve geldiğimde karşılama yada ev içinde oyuna çağırma, sıkıldığında bana salça olma gibi davranışları hiç yok.
Kusura bakmayın biraz uzun oldu acaba bana öneriniz olabilir mi?