Kedilerin gelişmiş refleksleri ve esneklikleri her açıdan mükemmeldir. Yüksek katlardan düşen kedilerin burunları bile kanamadan defalarca kez hayatta kaldığına şahit olmuş ya da haberlerden duymuşsunuzdur. Vahşi doğada hem av hem de avcı pozisyonunda olan kedilerin çok sık ağaç tepelerinde vakit geçirdiği bilinen bir konudur. Evrimsel açıdan bakıldığından çok sık düşme olayları da başlarına gelmektedir. Bu durum zamanla onlarda “kedi doğrultma refleksi” isminde dört ayak üstüne düşmeleri konusunda destek bir mekanizmanın oluşmasını da sağlamıştır. Vahşi doğada oluşan bu refleks evrimsel açıdan evcil kedilerde de zamanla oluşması muhtemel bir hale gelmiştir. Sonradan kazanılan bir refleks olması açısından doğuştan gelen bir hareket değildir. 1. aydan sonra yavru kedilerin kazanmaya başladığı refleks 2. aya kadar öğrenme süresi ve tam oturtması beklenir.
Kedi Doğrultma Refleksi
Tamamen istemsiz ve sinir sistemi kontrolünde yapılan bir hareket olsa da bazı şartları bulunmaktadır. Her yükseklikten, her yaştan kedinin, sağlıklı bir şekilde dört ayağının üzerine düşeceğinin garantisi bulunmamaktadır. Kedilerin düşerken kendilerini toparlayabilmeleri için en az 1 metre ve üzeri gereklidir. Yapılan araştırmalar ve istatistikler neticesinde 20 metre yükseklikten düşen 100 üzerindeki kedinin 90%’si hayatta kalmayı başarmışlardır. Fakat burada yine de kırıkların önüne geçmeleri mümkün değildir. Birçoğu uzunca bir süre veteriner tedavisi görmüş olup, sakatlanma riski de son derece normaldir. Araştırmaların devamında ise şu bulgular elde edildi. 4. kat ve altındaki sert zeminlere düşüşlerde yaralanma oranları ciddi oranda artarken 7. kat ve üzerinde ise yaralanma oranları göreceli olarak azalmaktadır. Mantıksal açıdan bakıldığında daha yüksekten düşmelerinin daha riskli olması gerekirken kedilerde bu senaryo tam tersi şekilde işlemektedir. Kedilerin düşerken çıkabilecekleri hız bellidir. Bu hıza ulaştıktan sonra o hızın daha da üstüne çıkmazlar. Burada daha fazla düşebilecekleri zaman ve mesafe olması vücutlarının kontrolünü sağlamalarına ve havada süzülürken düşüşlerinin çok daha kolaylaşmasını sağlayabilecek anatomiye sahiplerdir.
Kedilerin bu doğrultma hareketini sadece evrim ve refleksle açıklamak biraz eksik kalacaktır. Bunu destekleyen en büyük unsur kedilerin anatomik açıdan uygun yapısıdır. Kedilerin omurga yapısı birçok memeli canlıya nazaran daha esnektir ve şaşırtıcı şekilde omuzlarında kemik bulunmamaktadır. Arka bacakları ise havadaki düşüş esnasında onlara vücutlarını çevirebilme açısı kazandırabilirler. Sıçramalarında ve beden dillerinde kuyruklarının kullanımı çok fazla olsa da bu tip düşüşlerde kuyruklarına ihtiyaç duymazlar. Evcil kedilerin anatomik yapısı da doğadaki büyük vahşi kedilere göre farklı şekilde evrimleşmiştir.
Kediler yüksekten düştükten sonra korkmaları dışında normal şekilde yaşamlarına devam edebilirler. Fakat bu durum çoğu zaman yanıltıcı olmaktadır. Daha önceki konumuzda yüksekten düşen kedilerin yaşadığı sorunları burada sizler için listelemiştik.